woensdag 10 augustus 2011

Mama



Zij is Uniek in haar soort, een onmisbaar exemplaar. En god wat hou ik van haar! Dat voel ik, dat weet ik. Natuurlijk zijn er heel wat momenten geweest dat ik haar niet kon uitstaan en dat ik boos op haar was en dat ik haar pijn heb gedaan. Maar dat was omdat zij mijn moeder is.




Even heel kort door de bocht was ze ooit alleen maar een dochter en een zuster. Daarna werd ze vrouw en moeder. En nu is ze  gegroeid tot het hoofd van ons gezin.

Zij vertrok als klein meisje samen met haar moeder en vier broers en zusters uit haar vruchtbare geboorteland Suriname naar het kleine vrolijke, maar droge eiland Aruba. Mijn opa liet z’n gezin overkomen, omdat hij daar werk had. Ze woonden op Dakota,  in de Druivenstraat, vlakbij de hoofdstad. Het gezin groeide uit tot 13 broers en zusters en nog altijd dezelfde vader en moeder.  In Nederland ging ze studeren als één van de eerste zwarte jonge vrouwen, nog voor de Bijlmerexpresse. Progressief als ze was kreeg ze haar enigste dochter van mijn vader. Een rasechte Hollander. Tot veel verdriet van mijn moeder, hield het huwelijk geen stand. De basis waar zij voor vocht viel weg. Het moest anders. Het werd wij met z’n tweeën en zij alleen. Klassiek ballet, privé pianoles, een zeer zorgvuldig uitgekozen voormalig meisjesschool in een bekend kunstenaarsdorp, een vervolgopleiding aan de kunstacademie en bovenal haar liefde. Alles wat ik nodig had om haar status later te kunnen overtreffen,  gaf ze me.

Mijn kinderen waren het weekend bij hun vader. Dus m’n moeder en ik hadden het rijk voor onszelf. Het beloofde een warme dag te worden. Voor de gelegenheid koos ik een lekker ontspannen muziekje, Norah Jones, Trijntje, Sandra Nkake, muziek waar zij van houdt. En daar zat ze dan, heel ontspannen achter in de tuin, op een zelfgemaakt tuinstoeltje met haar voetjes in de lucht onder de grote kersenboom die schaduw bood tegen de zon, met een kopje koffie en een paar tijdschriften. Dit was het moment waarop ik me had voorbereid.  Mijn moeder schilderen!

Tot slot

Ze gaf me de tijd om naar haar te kijken, met haar te praten, om haar te vangen. She’s a supermodel. Zij is de vrouw die als kind heeft geleerd hoe een zaadje groeit. Ze heeft ervoor gezorgd dat het zaadje groeit, zelfs op droge grond waar de oogst dreigde te mislukken. Ze putte voeding uit een diepe bron en daar plukt ze nu de vruchten van. Wat is ze mooi!

En wie is jou moeder?