Nachtwacht

acryl op canvas, 90x120

 

Op een mooie voorjaarsdag fietste ik met mijn dochter naar de Amsterdamse Poort. Ik kocht daar een schildersdoek.  Op de terugweg slingerde ik, met ruim anderhalve vierkante meter onder mijn arm over het fietspad, langs prikkelbosjes. Een scheur! Mijn dochter had gelijk, we hadden met de auto moeten gaan.

Wat hieraan vooraf ging,
 is dat mijn altijd grappige zoon  liet weten dat hij graag, met mij! naar het rijksmuseum wilt.  Ik greep naar het  ‘Algemene Kunstgeschiedenisboek’ en liet hem ter voorbereiding op ons bezoek aan het museum  ‘De Nachtwacht’  zien.  Ik kreeg een visioen…  ‘De Nachtwacht’ schilderen,  met mijn kinderen.

Het is geworden de schutterscompagnie van mijn kinderen. Op zeker moment zal zij haar functie verliezen om de veiligheid te waarborgen. Ze kan haar kinderen niet meer beschermen. Ze dient dan nog  als ceremonieel gezelschap, maar wel met aanzienlijke invloed. Een voorname vrouw.  

Rembrand heeft het schilderij donker geschilderd met een aantal lichteffecten  om daarop de aandacht  te vestigen. Door verkleuring van de verf werd het schilderij met de jaren nog donkerder, waardoor werd aangenomen dat het portret zich s ’nachts afspeelt.